Βαρουφάκης: Μια ακόμα μεγαλειώδης τρύπα στο νερό

Βαρουφάκης: Μια ακόμα μεγαλειώδης τρύπα στο νερό

Ημερομηνία δημοσίευσης: 30/10/2011

του Γιανη Βαρουφακη

Καθώς ο βόμβος της συζήτησης σχετικά με το τι ακριβώς σημαίνει η νέα «συμφωνία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κρίσης αντηχεί ακόμα στʼ αυτιά μας, έπειτα από μια μακρά νύχτα κατά την οποία παρακολουθούσαμε γεμάτοι ανησυχία τις διαπραγματεύσεις των ηγετών μας, είναι εξαιρετικά εύκολο να χάσουμε από τα μάτια μας τη μοναδική αλήθεια για τη νέα αυτή εξέλιξη στο σήριαλ της κρίσης του ευρώ: δεν υπήρξε καμιά συμφωνία.
Η Ευρώπη είχε δεσμευτεί να δώσει μια μακρόπνοη λύση σε τρία αλληλοσυνδεόμενα προβλήματα: τον τραπεζικό της κλάδο που καταρρέει, το πρόβλημα του ιταλικού και του ισπανικού δημόσιου χρέους (με τις εν δυνάμει καταστροφικές επιπτώσεις του στη βαθμολογία της Γαλλίας με ΑΑΑ), καθώς και τη ρημαγμένη ελληνική οικονομία. Κανένα από τα τρία αυτά προβλήματα δεν αντιμετωπίστηκε, έστω και σε μικρό βαθμό, το βράδυ της Τετάρτης.
Ο τραπεζικός κλάδος θα χρειαζόταν μια επιθετική, υποχρεωτική αύξηση κεφαλαίου, σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο. Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. (Όχι μόνο επειδή το ποσό που προορίζεται γιʼ αυτό τον σκοπό είναι ισχνό, αλλά κυρίως επειδή θα δοθούν πάμπολλες ευκαιρίες στους τραπεζίτες να μη χάσουν τον έλεγχο των χρεοκοπημένων τραπεζών τους, με ποικίλα μέσα που θα καταστήσουν την ανακεφαλαιοποίηση νεκρό γράμμα.)
Ο ντοπαρισμένος (διότι έτσι θα καταλήξουν τα ιδιωτικά κεφάλαια, κατόπιν της μόχλευσης) Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθεροποίησης (EFSF) που έχει ανακοινωθεί δεν πρόκειται να ελαφρύνει το φορτίο της Ιταλίας, ούτε να απομακρύνει τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται πάνω από τη Γαλλία.
Τέλος, το ελληνικό «κούρεμα» είναι απλώς το άδειο κέλυφος ενός αριθμού (50% είναι το «στρογγυλό νούμερο» που συμφωνήθηκε τις πρωινές ώρες της Πέμπτης, μόνο και μόνο για να υπάρχει ένα νούμερο), καθώς στηρίζεται σε μια σειρά γελοίες υποθέσεις και συμφωνίες, συμφωνίες με τραπεζίτες που οι πολιτικοί δεν θα καταφέρουν ποτέ να ολοκληρώσουν.
Και έτσι η Κρίση θα συνεχίσει ακάθεκτη τη διαδρομή της: ξεπερνώντας και τα τελευταία αναχώματα της ευρωζώνης, θα βαδίσει προς τη διάλυση της τελευταίας. Με λίγα λόγια, το μόνο που καταφέραμε όσοι ξενυχάγαμε μπροστά στις οθόνες και τους δέκτες μας, με όλες τις κεραίες μας στραμμένες στο Βέλγιο, είναι να χάσουμε τον ύπνο μας.
[Σχόλια και συζήτηση για το άρθρο στο ιστολόγιο των Ενθεμάτων]
Ο Γιάννης Βαρουφάκης διδάσκει οικονομική θεωρία και πολιτική οικονομία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Το σχόλιο «Another emblematic EU non-event: A first reaction to the latest EU “agreement”» γράφτηκε στα αγγλικά

ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΣΕ ΕΦΕΔΡΕΙΑ

Απολύσεις, εφεδρεία, καρατόμηση μισθών, συντάξεων και Σ.Σ.Ε.

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ  ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ

Είναι ανίκανοι, επικίνδυνοι ή σε διατεταγμένη υπηρεσία;

Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για πολιτικά ανδρείκελα που λειτουργούν ως ενδιάμεσοι για την εφαρμογή των πολιτικών, που τους υπαγορεύουν οι Τροϊκανοί και οι αγορές, καταπατώντας κάθε έννοια δικαιοσύνης, δημοκρατίας και τήρησης της συνταγματικής τάξης.

Το σίγουρο είναι επίσης, ότι επιχειρούν να φέρουν σε πέρας, με ένα τελευταίο και  τελειωτικό αυταρχικό χτύπημα, αυτό που από καιρό έχουν δρομολογήσει: την καταστροφή, του δημοσίου, των δημοσίων αγαθών, της κοινωνικής ασφάλισης, της εργασίας και της οικονομίας. Θέλουν μια χώρα και μια κοινωνία της απόλυτης φτώχειας χωρίς μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα. Μια κοινωνία της συνεχούς εξαθλίωσης και της κατάργησης κάθε έννοιας, που αναφέρεται στο κοινωνικό κράτος και στην κοινωνική προστασία, μας έχουν προδιαγράψει ως το νέο νεοφιλελεύθερο παράδειγμα στην Ευρώπη.

Το Πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε χθες και περιλαμβάνει: φτωχολόγιο-μισθολόγιο, απολύσεις με το φερετζέ εφεδρείας, την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την κατακρεούργηση των συντάξεων, λειτουργεί ως σκούπα για το γενικό σάρωμα, όλων των ελάχιστων τελευταίων δικαιωμάτων, που έχουν απομείνει για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, και τη δημιουργία μιας εργοδοσίας πανίσχυρης, αυταρχικής, αφήνοντας από την άλλη μόνους και απροστάτευτους τους εργαζόμενους.

Πέρα από την προφανή συλλογική ευθύνη της Κυβέρνησης, ακόμα πιο προφανής είναι η προσωπική και ατομική ευθύνη που αναλογεί σε εκείνους, που με χαρακτηριστική ευκολία γίνονται διαθέσιμοι και πρόθυμοι να κάνουν τη «βρώμικη» δουλειά της καταστροφής του βασικού πυρήνα των ανθρώπινων, δημοκρατικών, κοινωνικών και εργατικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Ακόμα πιο τραγικό είναι ότι στην πρωτοπορία των προθύμων, βρίσκονται και εκείνοι που έχουν περάσει μεγάλο μέρος της ζωής τους, από θέσεις ευθύνης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Μετά και το χθεσινό πολυνομοσχέδιο και εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα, το ερώτημα δεν είναι μέχρι που μπορούν να φθάσουν οι Τροϊκανοί και η Κυβέρνησή τους.

Το ερώτημα που γίνεται πιεστικό προς όλους μας, είναι εάν τα συνδικάτα μαζί με την κοινωνία μπορούν τώρα να ανακτήσουν την πολιτική ικανότητα για να τους ανατρέψουν άμεσα, πριν είναι πολύ αργά.

Η ανάγκη αυτή είναι επιτακτική. Περνά μέσα από την μεγαλύτερη δυνατή αγωνιστική ενότητα όλων των εργαζομένων, έξω από ανέξοδες διχαστικές πρακτικές, και απέναντι από εκείνες τις ηγεσίες, που δε θέλουν και δε μπορούν να ανταποκριθούν στις σημερινές συνθήκες, επιμένοντας στη λογική ενός ψευτορεαλισμού, στη λογική των μικρών αναχωμάτων, που μας οδηγούν τελικά από υποχώρηση σε υποχώρηση χωρίς τέλος.

Τώρα είναι η ώρα ώστε, η ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 19 ΟΚΤΩΒΡΗ, να μπορέσει να σηματοδοτήσει ανατροπές και εξελίξεις σε προοδευτική κατεύθυνση.

Τώρα χρειάζεται αποτελεσματική οργάνωση, ενοποίηση όλων των επιμέρους αγωνιστικών δράσεων, που αναπτύσσονται σε όλους τους εργασιακούς χώρους, μέγιστο δυνατό συντονισμό, συγκέντρωση όλων των δυνάμεων σε αγωνιστική κατεύθυνση, η οποία θα επιβάλλει λύσεις σε όφελος όλων των εργαζομένων.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011 ΣΤΙΣ 10:30 Π.Μ.

---

Για την Αυτόνομη Παρέμβαση Π.Ε. Καστοριάς

Χατζηφωτιάδης Κώστας, Παπαθανασίου Κώστας, Δέλλας Γιάννης

Αφίσα του Δημήτρη Αρβανίτη

Ημερομηνία δημοσίευσης: 14/10/2011

Από τις φορές που η ισχύς του αφορισμού "μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις" επιβεβαιώνεται απολύτως. Αφίσα του Δημήτρη Αρβανίτη

τα λαμόγια λεηλατούν πάντα

τα λαμόγια λεηλατούν πάντα
Σώζεται η τράπεζα με τα λεφτά των φορολογουμένων και κατόπιν συνεχίζει να τους πίνει το αίμα -σώζεται δηλαδή το βαμπίρ ιδίοις αναλώμασι των θυμάτων του, με τι τέρατα έχουμε μπλέξει; Κλονίζεται η Γαλλοβελγική τράπεζα Ντέξια και την αιμοδοτούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με ποσά ίσα με το μισό ελληνικό χρέος (πριν να το κάνει τρισμέγιστο ο Γιωργάκης) -κι ύστερα της Ευρώπης τής φταίνε οι ακαμάτηδες νότιοι, τα pigs...

* * *

Μπουκάρει στα καθ' ημάς, σαν τον Αλάριχο στα νοικοκυριά ο Μπενύτο, διαλέγει τι θα βουτήξει, βιάζει όποιον οικογενειακό προϋπολογισμό γουστάρει κι ύστερα κλαίγεται μπροστά στα θύματά του ότι τα έσφαξε για το καλό τους ότι κάποιος τέλος πάντων έπρεπε να αναλάβει τη βρώμικη δουλειά. Δεν είθισται να βάφουν με αίμα τα χέρια τους οι Κατακτητές, όταν μπορούν να κάνουν το ίδιο για χάρη τους οι σμπίροι τους...
Τι είναι οι αγορές;

Ο Τρομερός θεός Κόνανος που όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει;

Τι είναι το χρήμα;

Ο Κερασφόρος θεός Κόπανος που ληστεύει όποιον γουστάρει; που κάνει τα αμετάβατα μεταβατικά και λιμοκτονεί όποιον προαιρείται;

Τι είναι το χρέος; Κισμέτ; Τι είναι το έλλειμμα; ο Καιάδας των φτωχών; η Ταρπηία Πέτρα των αδύναμων; το Βάραθρο για τα παιδιά του γείτονά μας, του συναδέλφου μας, τα δικά μας;

Τι έχει γίνει η ζωή μας; μια μαλακία που παρουσιάζεται τετράκις κάθε μήνα στα γκισέ των τραπεζών δι' υπόθεσίν της; ένα αγκομαχητό που πρέπει να πληρώνει λύτρα στη Ζήμενς για κάθε ανάσα, μια

ξεφτίλα που αξίζει στους «τεμπέληδες» και στους «διεφθαρμένους»;

Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Μια Ιερά Συμμαχία των Τοκογλύφων με το στομάχι τους;

Ο ζωτικός χώρος των Αρίων; Η διαρκής τιμωρία των μαζών; Η «τελική λύση»

για τον πολιτισμό των ανθρώπων;

.....................................

Τι είναι μια κυβέρνηση που υπεξαιρεί τα λεφτά των πυροπαθών, για να πληρώσει τα κινητά του Πάγκαλου και τις γραμματείς του Βενιζέλου;

Ποιοι είναι οι κρατικοδίαιτοι διανοούμενοι που μπορούν να κατηγορούν για λαϊκισμό τον ίδιον τον λαό; Σε ποια ρεστωράν τρώνε; (όχι γιαούρτια, αυτά τα τρώνε πλέον παντού).

Ποιος είναι ο Μπαρόζο;

Ούτε μια τρίχα απ' τα μαλλάκια της γερόντισσας που έμεινε με τη σύνταξη μισή.

Να τελειώνουμε!

Δεν είμαστε ανδράποδα, να μας κάνουν ό,τι θέλουν τα ανδρείκελα.

Υπάρχουν λύσεις. Υπάρχουν άλλες πολιτικές.

Και καλούνται τα κόμματα ιδίως της Αριστεράς να τις διατυπώσουν, να τις προτείνουν στον λαό, να διαβουλευτούν μαζί του. Παντού! στα σπίτια

στις πλατείες, στους δρόμους, στους εργασιακούς χώρους.

Δεν είναι ώρα τώρα να σνομπάρουν οι μισοί ΣΥΝασπισμένοι τους αγανακτισμένους. Ούτε είναι τώρα η ώρα για να τιμωρεί το ΚΚΕ όσους δεν κατάλαβαν εγκαίρως ότι είχε δίκιο για το Μάαστριχτ.

Είναι βέβαιον ότι μια μέρα η Γη θα γίνει κόκκινη κι ότι ο Σοσιαλισμός θα έρθει (μάλιστα πριν από τη Δευτέρα Παρουσία), αλλά για την ώρα

χάνονται δουλειές

πληθαίνει η ανεργία

κόβονται μισθοί, αφανίζεται το ασφαλιστικό, ξεχαρβαλώνονται οι γειτονιές, κλείνουν μαγαζιά, κλείνουν σπίτια, εκπίπτει η (έστω αστική) δημοκρατία, ώσπου να γίνουν οι

δεξιοί κεντρώοι, οι κεντρώοι σοσιαλιστές και οι σοσιαλιστές κομμουνιστές, θα έχουμε γυρίσει όλοι στα σπήλαια.

Δεν θέλει ο λαός έναν «καλό καπιταλισμό», θέλει προμάχους να τον βοηθήσουν να βγει απ' την παγίδα.

Αυτό είναι το πρόταγμα της ανάγκης κι όχι το «τις πταίει» -υπάρχει καιρός γι' αυτό. Αργότερα. Το επείγον είναι η σωτηρία του λαού.

***

Σήμερα ο λαός, παρά την τρομοκρατία και τη μαύρη προπαγάνδα, δίνει στις υπάρχουσες εκδοχές της Αριστεράς ένα ποσοστό περίπου 25%...

Αν η Αριστερά βγει μπροστά με προτάσεις, πρόγραμμα, τακτική και στρατηγική ο λαός θα της δώσει μεγαλύτερο ποσοστό,

γεωμετρικά μεγαλύτερο.

Βγάζοντας έτσι ενδεχομένως την Ελλάδα μπροστά στον αγώνα για την ανατροπή του συστήματος, που γεννά και ζει απ' τις κρίσεις του. Οχι μόνον σε εθνικό αλλά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Αυτή είναι σήμερα η πρόκληση της Ιστορίας, τα λοιπά είναι για όσους δεν ακούνε τη βοή των επερχομένων. Η ανάγκη σήμερα απαιτεί τη γενναιότητα της Αριστεράς που μπορεί να βγει μπροστά χωρίς να 'ναι φοβική ούτε με την υπόλοιπη Αριστερά ούτε με τον λαόν τον ίδιο.

Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, θα βρει τον δρόμο του ακόμα κι αν η Αριστερά εθελοτυφλήσει με τον τρόπο του Οιδίποδα...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 13.Χ.2011 stathis@enet.gr

Κυβέρνηση χωρίς κρατικό μηχανισμό

Μεγάλη, πολύ μεγάλη ήταν η χθεσινή διαδήλωση των απεργών του δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ. Δεκάδες χιλιάδες άτομα πορεύθηκαν στο κέντρο της Αθήνας εκφράζοντας την αντίθεσή τους στις δεκάδες χιλιάδες απολύσεις από τις τάξεις τους που σχεδιάζει η κυβέρνηση Παπανδρέου μέσω του τεχνάσματος της εφεδρείας, η οποία στην πραγματικότητα είναι απόλυση με την αποζημίωσή τους να καταβάλλεται σε... δώδεκα δόσεις! Δεδομένου δε ότι μετά την εφεδρεία απολύουν τους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ χωρίς αποζημίωση, ενώ κατά τη διάρκεια της εφεδρείας τούς αμείβουν μόλις με το 60% του βασικού (!) μισθού τους με το νέο μισθολόγιο, στις περιπτώσεις υπαλλήλων με πολλά χρόνια υπηρεσίας η κυβέρνηση με το τέχνασμα των γλίσχρων αμοιβών της εφεδρείας δεν θα τους καταβάλει καν το ποσό που θα έπρεπε νομίμως να τους δώσει αν θα τους απέλυε!!!
Οι βίαιες περικοπές αποδοχών που πραγματοποιούνται ήδη και οι ζοφερές προοπτικές της απόλυσης εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και υπαλλήλων ΔΕΚΟ είχαν ως αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια της χθεσινής διαδήλωσης να υπάρχει όντως πρωτοφανής συμμετοχή υπαλλήλων από τα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες.
Αν και δικαίως θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι και πάλι η συμμετοχή των υπαλλήλων που θίγονται από αυτήν τη λαίλαπα μέτρων εναντίον τους ήταν σαφώς κατώτερη του μεγέθους της συμφοράς που επικρέμαται πάνω από τα κεφάλια τους, δεν μπορεί να αποσιωπηθεί ένα σοβαρότατο πρόβλημα που έχει παρουσιαστεί.
Σύσσωμος σχεδόν ο κρατικός μηχανισμός έχει πλέον ταχθεί ανοιχτά κατά της κυβέρνησης Παπανδρέου. Υποτίθεται όμως ότι σε αυτόν τον μηχανισμό βασίζεται η κυβέρνηση για να εφαρμόσει την πολιτική της σε όλους τους τομείς. Πώς θα το κατορθώσει έχοντας τη συντριπτική πλειονότητα των υπαλλήλων του κρατικού -με τη στενή και την ευρεία έννοια- μηχανισμού εναντίον της;
Αυτό είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο. Ανεξαρτήτως διαφόρων περί του αντιθέτου διακηρύξεων, είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου θα επιχειρήσει να βελτιώσει υπέρ της τους συσχετισμούς στον κρατικό μηχανισμό απολύοντας δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους που δεν είναι με το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα με την πτέρυγα που στηρίζει τον πρωθυπουργό. Να κρατήσει δηλαδή τους δικούς της ανθρώπους, όπως έκανε ήδη σε ευρεία κλίμακα και με τις μετατάξεις στις ΔΕΚΟ.
Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα. Πρώτα πρώτα γιατί το πολύ σε δύο χρόνια θα έχουμε πιθανότατα, αν επαληθευθούν οι σημερινές δημοσκοπήσεις, άλλη κυβέρνηση, η οποία φυσικά θα εξαπολύσει πογκρόμ εξάρθρωσης του "παπανδρεϊκού" κρατικού μηχανισμού, αν έχει συντελεστεί τέτοια εξέλιξη. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι θα απομείνει η Ελλάδα με έναν διαλυμένο, κακοπληρωμένο και απείρως πιο διεφθαρμένο από σήμερα κρατικό μηχανισμό, αφού είναι βέβαιο και αποδεδειγμένο απανταχού της οικουμένης και σε όλες τις εποχές ότι οι εξαθλιωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι στη συντριπτική πλειονότητά τους δεν έχουν καμία ηθική αναστολή στην προσπάθεια ενίσχυσης των εισοδημάτων τους με πλάγιους τρόπους, πρόθυμοι να διαφθαρούν καθ' οιονδήποτε προσφερόμενο τρόπο...
Δεν υπάρχει κράτος που να μπορεί να λειτουργήσει χωρίς δημόσιο τομέα και ουσιαστικά χωρίς κρατικό μηχανισμό. Μπορεί διάφοροι αδαείς που βρέθηκαν τυχαία σε θέσεις εξουσίας να έχουν την ψευδαίσθηση ότι όλες σχεδόν οι δραστηριότητες του κράτους μπορούν να εκχωρηθούν σε ιδιώτες -κάτι που άλλωστε αποβαίνει πάντα πολύ κερδοφόρο προσωπικά για τους εμπλεκόμενους παράγοντες-, αλλά αυτό δεν ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες. Πέρα από την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της χώρας δεν αποκλείεται καθόλου να προκαλέσει κοινωνικές εντάσεις πολύ μεγαλύτερης κλίμακας από όσο φαντάζονται οι κυβερνώντες.
Δυστυχώς, σε πολύ σκοτεινές ατραπούς οδηγεί η κυβερνητική πολιτική και φυσικά ούτε κατά διάνοια δεν αποσκοπεί στην "εξυγίανση" του δημόσιου τομέα με τέτοια μέτρα που υλοποιεί.
ΠΟΥ ΠΑΝΕ;
Χωρίς συμμάχους δεν γίνεται τίποτα
ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ είναι οι κοινωνικές συμμαχίες της κυβέρνησης σε πολλά θέματα. Είναι να απορεί κανείς σε ποια στρώματα της ελληνικής κοινωνίας απευθύνεται η πολιτική της π.χ. στο θέμα της κατάργησης της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Οι εργαζόμενοι φυσικά έγιναν έξαλλοι. Αλλά και ο πρόεδρος του ΣΕΒ μίλησε για "κακοστημένο θέατρο μέσω του οποίου οι υπαίτιοι της κρίσης επιχειρούν να φορτώσουν για άλλη μια φορά το κόστος των επιλογών και χειρισμών τους σε αυτούς που δεν ευθύνονται για την κρίση, στον ιδιωτικό τομέα και τους εργαζομένους του που εξοντώνονται αργά και σταθερά". Για "μια χούφτα τεχνοκρατών ''μερικής απασχόλησης'' σε συνεργασία με κάποιους λίγους ''πρόθυμους γενίτσαρους''" έκανε λόγο ο πρόεδρος των εμπόρων.

Στην εφεδρεία βγάζει την εκπαίδευση η κυβέρνηση

Στην εφεδρεία βγάζει την εκπαίδευση η κυβέρνηση

Ημερομηνία δημοσίευσης: 04/10/2011

Οι απολύσεις εκπαιδευτικών είναι η επόμενη φάση του νέου σχολείου της τρόικας που αντιμάχεται το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας: Οι μαθητές με τις καταλήψεις τους και οι καθηγητές με τις πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις τους.

Το πρόγραμμα της εφεδρείας θα ακολουθήσει τις υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών, δηλώνει η Ε.Χριστοφιλοπούλου. Στις 650 έφτασαν οι καταλήψεις σχολείων, παρά το όργιο αυταρχισμού

Όπως δήλωσε χθες, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Σκάι, η υφυπουργός Παιδείας, Ε. Χριστοφιλοπούλου, το σωτήριο πρόγραμμα κυβέρνησης και τρόικας προβλέπει εφεδρεία και για τους εκπαιδευτικούς, «αλλά σε επόμενη φάση». Αυτή τη στιγμή, «προτεραιότητα είναι η σωστή αξιοποίηση των εκπαιδευτικών», που το ίδιο το υπουργείο Παιδείας έκανε «υπεράριθμους», κλείνοντας σχολεία και καταργώντας τμήματα. Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, αυτοί θα μετακινηθούν υποχρεωτικά ακόμα και εκτός νομού ή περιφέρειας, ενώ η υφυπουργός Παιδείας άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο οι «πλεονάζοντες» «να διατεθούν και σε άλλους φορείς όπου μπορούν να προσφέρουν». Αναφερόμενη στις κινητοποιήσεις των τοπικών ενώσεων των καθηγητών για να μπλοκάρουν τα φύλλα πορείας, η Ε. Χριστοφιλοπούλου δήλωσε ότι παρά τα εμπόδια που βάζουν κάποιοι συνδικαλιστές, η επιχείρηση εκκαθάρισης των σχολείων, με το κωδικό όνομα «σωστή αξιοποίηση των εκπαιδευτικών», θα συνεχιστεί.
Στο μεταξύ, παρά την τεράστια επιχείρηση εκφοβισμού και αυταρχισμού, συνεχίζονται οι μαθητικές καταλήψεις, που ξεπερνούν τις 650. Η υφυπουργός Παιδείας ζήτησε την ένταση των προσπαθειών της αστυνομίας για την αντιμετώπιση των καταλήψεων τόσο στα σχολεία όσο και στα πανεπιστήμια, δηλώνοντας ότι και τα δύο είναι δημόσιοι χώροι και «μπορεί να υπάρξει παρέμβαση της αστυνομίας αυτεπαγγέλτως». Επιπλέον, η Ε. Χριστοφιλοπούλου επιστράτευσε τη γνωστή καραμέλα της συκοφάντησης υποστηρίζοντας ότι οι κινητοποιήσεις των μαθητών είναι υποκινούμενες από ανεύθυνες δυνάμεις, που επενδύουν σ' αυτές ως μέσο πολιτικής αντιπαράθεσης.
Έτσι, συνεχίστηκε και χθες η επιχείρηση «σπάμε τις καταλήψεις», που κινήθηκε σε δύο επίπεδα. Σε πολλά σχολεία, θυροκολλήθηκαν από την αστυνομία έγγραφες προσκλήσεις, όπου καλούνται οι διευθυντές στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα για να δώσουν κατάθεση και να καταδώσουν τους μαθητές που πρωτοστατούν. Το δεύτερο επίπεδο είναι η ωμή καταστολή, με δυνάμεις των ΜΑΤ να επιτίθενται σε καταληψίες μαθητές που διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας.
Αποστομωτική απάντηση στην κυβέρνηση και στους συμμάχους της, που έχουν επιδοθεί σε επιχειρήσεις λάσπης κατά των καταλήψεων, δίνουν με επιστολή τους, οι μαθητές του 1ου Λυκείου Κερατσινίου. «Η φετινή σχολική χρονιά», τονίζουν, «φάνηκε από την αρχή της ότι θα είναι δύσκολη. Αυτό είναι κάτι που καταλάβαμε όλοι και έτσι ως μαθητές αντιδράσαμε και κινητοποιηθήκαμε. Η κατάσταση στο ελληνικό σχολείο έχει φτάσει στο απροχώρητο. Μη διορισμοί καθηγητών. Έλλειψη σχολικού προσωπικού (καθαρίστριες, φύλακες). Αλλά και έλλειψη κονδυλίων, κάτι που οδηγεί σε σχολεία χωρίς βιβλία. Οι δυσκολίες αυτές ίσως κάποτε (;) και να ξεπεραστούν. Αυτό όμως που δεν θα ξεπεραστεί, αν δεν αντιδράσουμε συλλογικά, είναι η ελληνική στείρα εκπαίδευση».
«Η πλειοψηφία του σχολείου μας», αναφέρουν στην επιστολή τους οι μαθητές, «αποφάσισε το κλείσιμό του, την κατάληψη. Ίσως δεν είναι η πιο σωστή αντίδραση, μπορεί όμως να είναι η καταλληλότερη για την τωρινή κατάσταση. Βλέπουμε καθημερινή επίθεση στα δημόσια σχολεία, όμως φαίνεται πως δεν θα φέρει αποτέλεσμα να αγανακτούμε σιωπηλά, με την ελπίδα ότι κάποτε θα σταματήσουν να μας χτυπάνε, ότι θα σταματήσει να υποθηκεύεται το μέλλον μας. Φυσικά δεν συμμερίζονται όλοι τις απόψεις μας για περαιτέρω κινητοποιήσεις. Κάποιοι κάνουν κατάληψη εθιμοτυπικά, για να χαθεί μάθημα. Όμως ας αξιοποιηθεί επιτέλους η κατάληψη για κάτι παραπάνω. Για τους παραπάνω λόγους, καλούμε και εσάς τους μαθητές άλλων σχολείων να δράσουμε άμεσα. Κάνοντας συνελεύσεις και πορείες στο δημαρχείο και στο υπουργείο Παιδείας. Θα έχουμε ενεργότερο ρόλο ως μαθητική κοινότητα, θα συντελέσουμε και εμείς στη διαμόρφωση των πραγμάτων. Ας συντονιστούμε όσοι θέλουμε για να κινητοποιηθούμε μαζικά».

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ- ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΗΧΗΣΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ

ΑΥΤΟΝΟΜΗ  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υποταγμένη πλήρως στα συμφέροντα των δανειστών, των τοκογλύφων και του μεγάλου κεφαλαίου μετά τους  θεατρινισμούς και τις αντιστασιακές κραυγές υλοποιεί ακάθεκτη το προσχεδιασμένο πρόγραμμά της για την διάλυση και την εξαθλίωση της  ελληνικής κοινωνίας. Έτσι, από τα κροκοδείλια δάκρυα  για τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας έφτασε χωρίς καμία αιδώ να χαιρετίζει την ύπαρξη των δανειστών και να ανακοινώνει κάθε μέρα και νέα αντιλαϊκά μέτρα για την επιστροφή της τρόικα στην χώρα μας.

Με πρόσχημα το χρέος της χώρας επιχειρείται για μια ακόμη φορά μια βίαιη και άγρια περικοπή και ανατροπή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της κοινωνίας προς όφελος του κεφαλαίου και των δανειστών.

Για την υποταγή των εργαζομένων και της κοινωνίας στην απάνθρωπη και αδιέξοδη πολιτική τους καταφεύγουν σε κάθε μέσο. Εκβιάζουν, τρομοκρατούν, χρησιμοποιούν τον κατασταλτικό μηχανισμό του κράτους, θέλουν να κάμψουν κάθε αντίσταση της κοινωνίας.

Κουρελιάζουν το Σύνταγμα, τις Δ.Σ.Ε., τις Συλλογικές Συμβάσεις. Έναν αιώνα μετά την Πλατεία Κλαυθμώνος και τη θεσμοθέτηση της μονιμότητας, απολύουν ακόμα και μονίμους Δημοσίους υπαλλήλους, μας γυρίζουν στο 1800.

Απολύουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο Δημόσιο ακόμη και από το στενό Δημόσιο Τομέα μέσα από τον αντεργατικό και παράνομο θεσμό της εργασιακής εφεδρείας.

Τη στιγμή που η απασχόληση στο δημόσιο, στη χώρα μας, ήταν πολύ πιο κάτω από το μέσο όρο της απασχόλησης στις άλλες χώρες της Ευρώπης και τα δύο τελευταία χρόνια έχουν αποχωρήσει από το δημόσιο πάνω από 200.000 εργαζόμενοι, οι νέες απολύσεις, πέρα από τις δραματικές επιπτώσεις τους στους εργαζόμενους στο Δημόσιο, θα έχουν καταστροφικές συνέπειες για τα Δημόσια κοινωνικά αγαθά και θα οδηγήσουν στη διάλυση των Δημοσίων Υπηρεσιών.

Μετά την έκτακτη εισφορά και το χαράτσι στα ακίνητα, μειώνουν ακόμη περισσότερο το αφορολόγητο φτάνοντας το στα 5.000 ευρώ ετησίως ή 400 ευρώ το μήνα, γιατί σε αυτά τα επίπεδα θέλουν να φτάσουν τους μισθούς και τις συντάξεις.

Ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία, τα δημόσια κοινωνικά αγαθά. Υποβαθμίζουν και ιδιωτικοποιούν τις Δημόσιες Επιχειρήσεις και Υπηρεσίες και τις χαρίζουν στους ιδιώτες διασφαλίζοντας τους σίγουρα κέρδη.

Κατακρεουργούν ακόμη περισσότερο τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς. Έτσι μετά τις εισοδηματικές πολιτικές ,την περικοπή των δώρων και των επιδομάτων,  την αναδρομική αύξηση των κρατήσεων που είχαν ως αποτέλεσμα την κατά 40% μείωση των εισοδημάτων μας, με το νέο μισθολόγιο – βαθμολόγιο, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο οδηγούμαστε πλέον στη μισθολογική εξαθλίωση.

Οι νέοι μισθοί που προσδιορίστηκαν με το νέο μισθολόγιο βρίσκονται κάτω και από τις σημερινές βασικές αποδοχές. Οι καθαρές αποδοχές για τους νεοεισερχόμενους δεν ξεπερνούν τα 550 ευρώ. Η σύνδεση μισθού – βαθμού με την αξιολόγηση θα καταδικάσει σε παραπέρα μισθολογική καθήλωση την πλειοψηφία των Δημοσίων Υπαλλήλων, θα εντείνει τα κομματικό - πελατειακά φαινόμενα στο δημόσιο.

Η μεγαλύτερη όμως επίθεση γίνεται με την περικοπή των επιδομάτων που θα οδηγήσει στην παραπέρα μείωση  εισοδημάτων κατά 20% έως 40

Η Κυβέρνηση για να δημιουργήσει εντυπώσεις για  να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, και να διασπάσει την ενότητα των εργαζομένων καταφεύγει και πάλι στις γνωστές γκεμπελίστικες πρακτικές. Έτσι,  δίνει για σύγκριση τους νέους βασικούς μισθούς με τους σημερινούς και όχι με το σύνολο των σημερινών αποδοχών και την στιγμή που ανακοινώνει μείωση του μισθολογικού κόστους κατά 20% υποστηρίζει ότι με το νέο μισθολόγιο θα δοθούν ακόμη και αυξήσεις σε κάποιους.

Οι παραπάνω βάρβαρες επιλογές θα έχουν δραματικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους αλλά και στους πολίτες, οι οποίοι, ήδη σε μια περίοδο κρίσης με αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, διαπιστώνουν ότι τα παιδιά τους στα σχολεία δεν έχουν βιβλία, δεν έχουν υγειονομική περίθαλψη, κλπ.

Ταυτόχρονα προωθούνται νέες περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις στο εφάπαξ νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, οι άνεργοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα μπορούμε με τον αγώνα μας να ανατρέψουμε αυτή την αντιλαϊκή πολιτική.

Να προστατέψουμε τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, την παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση, το νερό, την ενέργεια και να διασφαλίσουμε ένα κοινωνικό δίχτυ προστασίας στη σημερινή εποχή της άγριας κυβερνητικής βαρβαρότητας.

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΟΥΣ

ΟΛΟΙ  ΑΥΡΙΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 5/10 ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΦΛΟΓΑΣ ΣΤΙΣ 2:00 μ.μ.