Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Η ΝΔ ας αφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ: Αμ' έπος, αΜΕΡΓΟΝ!(LEFT GR)

Η ΝΔ ας αφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ: Αμ' έπος, αΜΕΡΓΟΝ!


 
Ημερομηνία: 26/02/2013
Τα ευφυολογήματα της ΝΔ πέφτουν στο κενό....


Σε ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του κόμματος, που μας έχει συνηθίσει στους εξυπνακισμούς, γίνεται λόγος για τον κατώτατο μισθό... Συγκεκριμένα, επικαλείται δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το ποσό του κατώτατου μισθού, που άνα δήλωση έχει μικρές αποκλείσεις. Μας γεννά, ωστόσο, απορίες:


Άραγε, πόσο χαμηλά θα ρίξει η κυβέρνηση τον κατώτατο μισθό;

Σύμφωνα με τον κ. Μέργο τα 586 ευρώ είναι πολλά.

Σύμφωνα με την κ. Δαμανάκη, ο κατώτατος μισθός θα πέσει κι άλλο.


Άραγε πόσοι εργαζόμενοι θα απολυθούν από το δημόσιο;

Σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα "είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο"

Ο Ρουπακιώτης δηλώνει πως δε θα γίνουν, αλλά η τρόικα έχει άλλες απαιτήσεις...

Είναι κι ο επίτιμος που θέλει "να σπάσει το ταμπού των απολύσεων στο Δημόσιο!"

Εξάλλου, μπορούν πάντα να παίξουν το χαρτί της εφεδρείας...


Άραγε πόσοι άνεργοι θα μείνουν στο έλεος της φτώχειας, αφού δε θα πληρούν τις προϋποθέσεις για το επίδομα των 360 ευρώ το μήνα;

Μήπως η κυβέρνηση θα αποφασίσει να τους κλείσει κι από πάνω φυλακή επειδή χρωστούν τις ασφαλιστικές τους εισφορές "για χρέη απέναντι στο Δημόσιο";

Και πού είναι, τέλος πάντων, αυτές οι "νέες θέσεις εργασίας";


Ευτυχώς υπάρχει ο Φώτης Κουβέλης που θα αντισταθεί σθεναρά και θα δώσει μάχη να σώσει την κοινωνία από όλα τα παραπάνω. Μετά θα τα ψηφίσει για να μη διαρρήξει "την κυβερνητική συνοχή"...


Ας τα θυμάται, λοιπόν, αυτά η ΝΔ πρωτού καταφύγει στο τελευταίο όπλο που της έχει απομείνει: Τη χυδαιότητα.

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

‎22/02/2013
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Το Τμήμα Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί απαράδεκτο το γεγονός ότι από την αρχή του τρέχοντος σχολικού έτους 2012-13 έως και σήμερα υπάρχουν ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης στην Αττική που έχουν προβεί σε απολύσεις ιδιωτικών εκπαιδευτικών, οι οποίες έχουν ήδη κριθεί ως παράνομες και καταχρηστικές από τα αρμόδια Υπηρεσιακά Συμβούλια (ΠΥΣΔΕ και ΠΥΣΠΕ).
Επιπλέον, οι ανωτέρω ιδιοκτήτες, αρνούνται πεισματικά να σεβαστούν τόσο τις πολλαπλές νόμιμες αποφάσεις αυτών των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, όσο και τη Γνωμοδότηση 4/2012 του Γ΄ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, όπου τονίζεται ότι «κανείς ιδιωτικός εκπαιδευτικός με οποιαδήποτε σχέση εργασίας δεν απολύεται παρά μόνο με απόφαση του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου» και παρακάτω ότι «… μεταξύ άλλων στις απολύσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών η Διοίκηση ελέγχει τη νομιμότητα της καταγγελίας της σχετικής σύμβασης εργασίας και την ενδεχόμενη καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος».
Ακόμη, οι εν λόγω τρεις ιδιοκτήτες διαπράττοντας καταφανώς το αδίκημα της αυτοδικίας αρνήθηκαν να σεβαστούν τόσο την υπ. αριθμ. Φ.17/133657/Δ5/29-10-2012 Εγκύκλιο του Ειδικού Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας κ. Σ. Γκλαβά, στην οποία αναφέρονται ονομαστικά οι απολυμένοι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί και τονίζεται ότι αυτοί «… πρέπει να επιστρέψουν άμεσα στα καθήκοντά τους και να γίνουν όλες οι νόμιμες ενέργειες ώστε να εφαρμοστούν οι ως άνω αποφάσεις των οικείων ΠΥΣΔΕ, ΠΥΣΠΕ», καθώς επίσης και τις έγγραφες προς τούτο Συστάσεις των αντιστοίχων αρμοδίων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης του Υ.Π.
Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεσμεύεται ότι θα παλέψει με όλες του τις δυνάμεις σε συνδικαλιστικό, πολιτικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο όχι μόνο για την άμεση επαναπρόσληψη των απλήρωτων και παγιδευμένων επί μήνες, σε ένα παράνομο καθεστώς μεταξύ απόλυσης και μη απόλυσης, ιδιωτικών εκπαιδευτικών, αλλά κυρίως για την απαρέγκλιτη, σε κάθε περίπτωση, τήρηση της νομιμότητας σε όλα τα ιδιωτικά σχολεία.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ η νομότυπη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων και η εργασιακή διασφάλιση των ιδιωτικών λειτουργών είναι άμεσα συνυφασμένα ζητήματα

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Ισότητα και ανισότητα στην ελληνική εκπαίδευση

Ισότητα και ανισότητα στην ελληνική εκπαίδευση



 

Του Παντελή Κωνσταντινάκου*

Η φιλοσοφία της εκπαίδευσης αντανακλά την πολιτισμική διάσταση της ισότιμης μόρφωσης των πολιτών κάθε κοινωνίας, ανεξάρτητα από περιορισμούς και ανισότητες οποιασδήποτε μορφής και προέλευσης. Στα σχολεία μέσω της εκπαίδευσης διαμορφώνεται η αγωγή των νέων η οποία αποβλέπει αφ” ενός στην ανάπτυξη των σωματικών, πνευματικών και ηθικών δυνάμεών τους και αφ” ετέρου στην καλλιέργεια αισθήματος σεβασμού προς τον άνθρωπο, τα επιτεύγματα και τα δικαιώματά του. Ετσι λοιπόν η εκπαίδευση είναι συνδεδεμένη με τις δομές και λειτουργίες της κοινωνίας, γι” αυτό θα πρέπει να αναζητούνται οι μεταξύ τους αναγκαίες συνθήκες ισορροπίας (Φραγκουδάκη, 1985). Η θέση που θα αποκτήσει κάθε νέος/α στην κοινωνική πυραμίδα, είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της καταγωγής τους αλλά κυρίως της μορφωτικής–πολιτισμικής τους εξέλιξης. Γιατί η εκπαίδευση, ως κοινωνικοποιητικός θεσμός, διαμεσολαβεί στη μετάδοση κωδίκων επικοινωνίας και συμπεριφοράς στις νεότερες γενιές, διαμορφώνοντας συγχρόνως το μέσο με το οποίο η κοινωνία τούς ελέγχει (Παπαδημητρίου, 1996). Σίγουρα, η εκπαίδευση είναι μια ενέργεια της ίδιας της κοινωνίας καθώς οι σκοποί και οι στόχοι της πρώτης αντικατοπτρίζουν ανάλογους σκοπούς και στόχους της δεύτερης.

Σε μεγάλο βαθμό οι σκοποί της καθορίζονται από τις κοινωνικές, πολιτικές και ιδεολογικές δυναμικές, με αποτέλεσμα η εκπαίδευση να καλείται να υπηρετήσει την αναπαραγωγή και τη διατήρηση της σταθερότητας των κοινωνικών σχέσεων κυριαρχίας που υπάρχουν (Henecka, μετ. Κακαλέτρης, 1989). Μέσα λοιπόν από ένα σύστημα πολιτικά και οικονομικά ελεγχόμενο στον χώρο της εκπαίδευσης, μπορεί να οριοθετηθούν οι όροι και οι τρόποι της «σχολικής και πολιτισμικής αριστείας των εκλεκτών της» (Bourdieu, Passeron, μετ. Παναγιωτόπουλος, 1996). Στην εκπαίδευση πρέπει να παρέχονται όλα τα αναγκαία εφόδια στους μαθητές/τριες και να αντιμετωπίζονται «ισότιμα», χωρίς διακρίσεις από την καταγωγή, τη φυλή, το φύλο και την πολιτισμική τους αναφορά. Το αγαθό της «ισοτιμίας» όπως δείχνουν οι μελέτες ακόμη και σήμερα φαντάζει ουτοπία, αφού για ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών η περιθωριοποίηση και η εγκατάλειψη του σχολείου λόγω κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων είναι ακόμα σημαντικό πρόβλημα στην πατρίδα μας (Κάτσικας, 2013).

Η ελληνική οικογένεια, ανεξαρτήτως κοινωνικού στρώματος, προσπαθεί να δώσει εκπαιδευτικό προσανατολισμό στα παιδιά της, αφ” ενός για να εκπληρώσει δικές της χαμένες προσδοκίες και αφ” ετέρου γιατί καταλαβαίνει ότι το επίπεδο μόρφωσης είναι βασικός παράγοντας επαγγελματικής και κοινωνικής προόδου (Παπαμιχαήλ, 1987). Χρέος της πολιτείας και του σχολείου είναι να αναβαθμίζει με το αναγκαίο πολιτισμικό κεφάλαιο όλους τους νέους, μέσω του οποίου θα μπορούν να εξισορροπούν ενδογενείς και εξωγενείς πιέσεις, οι οποίες μεγεθύνουν σ’ αυτούς τις ανισότητες της στρωματικής προέλευσής τους, με αποτέλεσμα τη σχολική και κοινωνική αποτυχία (Παπαδημητρίου, 1996). Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτή η ισορροπία, ποιος έχει την ευθύνη διαμόρφωσής της, γιατί δεν αναζητούνται οι αιτίες και οι παράγοντες που αποτρέπουν αυτό το αποτέλεσμα, είναι λίγα από τα βασικά ερωτήματα που ζητούν θεσμικές απαντήσεις.

Οι συνεχείς μεταρρυθμίσεις στο ελληνικό σχολείο από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα δεν έδωσαν λύσεις, γιατί πάντα εστίαζαν στα προγράμματα και στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης, αφήνοντας αμέτοχο το «ανθρώπινο κεφάλαιο» της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η αναφορά στην αξιολόγηση ως η «λύση» στο πρόβλημα της εκπαίδευσης, αν και αναγκαίος διττός μηχανισμός της μορφωτικής λειτουργίας, θα πρέπει να προσαρμοστεί στις υπάρχουσες κοινωνικές ανισότητες και όχι να χρησιμοποιείται για τη διατήρηση και αναπαραγωγή αυτών. Το σχολείο πρέπει να αποτελέσει τον χώρο καλλιέργειας της δημιουργικής πολιτισμικής αναφοράς για τη νέα γενιά, έτσι ώστε με τα αναγκαία εφόδια, ισότιμα και δίκαια να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του μέλλοντος (Πατινιώτης, 2007). Η ελληνική πολιτεία έχει υποχρέωση ειδικότερα σε περιόδους κοινωνικής και οικονομικής κρίσης να στηρίξει τους «μειονεκτούντες», αφού το «μορφωτικό τους κεφάλαιο» δεν επαρκεί για μια ισότιμη και δίκαιη συμμετοχή στο πλαίσιο της εκπαίδευσης και της αγωγής.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………

*Αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 20ης ΦΛΕΒΑΡΗ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 20ης ΦΛΕΒΑΡΗ




ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ Π.Ε ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
(ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΛΛΑΣ ,ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΦΩΤΙΑΔΗΣ)

Το 2013 θα είναι μια διαφορετική, πολύ πιο δύσκολη χρονιά. Η ανθρωπιστική κρίση αγγίζει όλη την ελληνική επικράτεια και οδηγεί στην εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.

Η κυβέρνηση και τα μνημονιακά Μ.Μ.Ε. παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα. Την ολική επαναφορά στις συνθήκες διαβίωσης της δεκαετίας του '50 και του '60, την παρουσιάζουν ως ανάκαμψη της οικονομίας, αδιαφορώντας για την έκρηξη της φτώχιας και της ανεργίας.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και κυρίως οι άνεργοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους.

Ο βίος μας έγινε αβίωτος και η ζωή μας δραματική.

Η πραγματικότητα όμως που αποτυπώνεται και στις στατιστικές είναι αμείλικτη!

• Οι άνεργοι έφτασαν το 1.500.000

• Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι τις 500.000.

• Οι οικογένειες με μηδενικό εισόδημα τις 600.000.

• Οι οικογένειες που δεν εργάζεται κανένα μέλος της αγγίζουν τις 500.000, ενώ

• Το 35% των μισθωτών αδυνατεί να πληρώσει τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια.

Η κυβέρνηση, κατ' εντολή των εργοδοτών, καταργεί τις Ελεύθερες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και τις Σ.Σ.Ε. και σχεδιάζει να καθορίζει με νόμο, τους μισθούς πείνας των εργαζομένων.

Επισπεύδει τις ιδιωτικοποιήσεις και παραχωρεί τις υπηρεσίες και τα δημόσια κοινωνικά αγαθά στη κερδοσκοπία του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Οι απολύσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις φορέων και υπηρεσιών, αποτελούν πλευρές του ίδιου νομίσματος και γι' αυτό ο συντονισμός της πάλης όλων των εργαζομένων είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαίος.

Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε εμείς!

Η απεργία στις 20 Φλεβάρη μπορεί να γίνει η αρχή ενός μεγάλου ξεσηκωμού για την ανατροπή τους.

Να μην τους επιτρέψουμε να μας μετατρέψουν σε σύγχρονους σκλάβους, να μπει φραγμός στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες, στη μάστιγα της ανεργίας και στην εργολαβία των ατομικών συμβάσεων.

Στις 20 Φλεβάρη να στείλουμε ισχυρό αγωνιστικό μήνυμα: Οι αγώνες των εργαζομένων δεν επιτάσσονται και ο λαός μας δεν τρομοκρατείται.

Αγωνιζόμαστε για να απαλλαγούμε από τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις. Να βάλλουμε τέλος στα χαράτσια και τους κεφαλικούς φόρους.

Την κρίση του συστήματος δεν θα πληρώσουμε εμείς, αλλά το μεγάλο κεφάλαιο και οι τραπεζίτες, που τη δημιούργησαν και εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να θησαυρίζουν.


ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

ΣΥΡΙΖΑ: Ολυμπιακοί αγώνες χωρίς το άθλημα της πάλης δεν υπάρχουν

Καταγγέλει τη ΔΟΕ ότι προσπαθεί να καταργήσει το ιστορικότερο άθλημα των αγώνων

ΣΥΡΙΖΑ: Ολυμπιακοί αγώνες χωρίς το άθλημα της πάλης δεν υπάρχουν



 «Η ΔΟΕ, σταθερά προσανατολισμένη στη λογική της εμπορευματοποίησης, της τηλεοπτικής δημοτικότητας και της αδίστακτης κερδοσκοπίας πάνω στα απομεινάρια των αθλητικών ιδεωδών, για άλλη μια φορά προσπαθεί να καταργήσει το ιστορικότερο άθλημα των Ολυμπιακών αγώνων», σχολιάζει το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την επιδίωξη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής να καταργήσει το άθλημα της πάλης από τους Αγώνες.

«Ολυμπιακοί αγώνες χωρίς το άθλημα της πάλης δεν υπάρχουν. Το ζήτημα είναι εάν η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, που εδώ και δεκαετίες ταυτίζεται με το σύστημα διαπλοκής της ΔΟΕ, έχει το σθένος να αντιδράσει και τη βούληση να υπερασπισθεί τον αθλητισμό απέναντι στην επιδρομή των πολυεθνικών εταιρειών που τον λυμαίνονται», προσθέτει.

«Σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν δεν προβλέπεται από τους Ολυμπιακούς θεσμούς, τις συμβάσεις και τον τρόπο λειτουργίας των οργάνων της ΔΟΕ, εάν η γενική συνέλευση της ΔΟΕ επικυρώσει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής για κατάργηση του αθλήματος της πάλης, η ΕΟΕ οφείλει να ασκήσει βέτο, ακόμα και να αφαιρέσει το δικαίωμα κατάχρησης των Ολυμπιακών σημάτων και της ιστορικής κληρονομιάς των αγώνων από τους εμπόρους της βιομηχανίας του αθλητικού θεάματος. Με κάθε κόστος», υπογραμμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Ή με τους κερδοσκόπους ή με τον αθλητισμό. Και τα δυο μαζί δεν χωράνε», καταλήγει η ανακοίνωση.