Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Ξευτίλα!


Ξευτίλα!
Καρτερός Θανάσης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 31/08/2012
Επί δεκαετίες οι λυκάνθρωποι της Δεξιάς έτρωγαν κόσμο και κοσμάκη, χόρταιναν, πλούτιζαν κι εξουσίαζαν, προστατεύοντας την πατρίδα από τους κομμουνιστές. Ο κομμουνιστικός κίνδυνος ξέπλενε όλες τις αμαρτίες τους, βόλευε όλες τις ατιμίες τους και δικαιολογούσε όλα τα εγκλήματά τους. Με αποτέλεσμα να τον έχουν κάνει λάστιχο αυτόν τον κίνδυνο, που ούτε οι ίδιοι τον πίστευαν, και να φτάσουμε στην κορυφαία πατριωτική έγερση των συνταγματαρχών -από την κοιλιά κι από την κεφάλα τους ξεπήδησαν κι αυτοί, για να τσακίσουν τον κομμουνισμό, τρομάρα τους.
Έκτοτε αποδείχτηκε πολλές φορές ότι μια πολιτική αίσχους έχει πάντα ανάγκη από το αίσχος ενός κινδύνου. Πώς να περάσεις, ας πούμε, σήμερα τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την περιφρόνηση της δημοκρατίας, την υπεροψία της αλλοδαπής τρόικας και τη δουλικότητα της εγχώριας, χωρίς να υπάρχει το Κακό που παραμονεύει και τη χώρα υπονομεύει; Πάρε λοιπόν να 'χεις - το λόμπι της δραχμής. Το ξεκίνησε ο Παπανδρέου, το τάισε ο Βενιζέλος, το χάιδεψε ο Κουβέλης και τώρα το αμολάει κατά πάνω μας ο Σαμαράς. Ο οποίος σώζει τη χώρα από το δικό τους θηρίο με τις δικές μας θυσίες.
Το λόμπι της δραχμής έχασε έναν αποφασιστικό γύρο, είπε μετά τη συνάντησή του με τον Παπούλια ο απίστευτος. Τηρούμε τις δεσμεύσεις μας, είπε χτες ο ανεκδιήγητος. Ποιες δεσμεύσεις εννοεί; Την αποκατάσταση των χαμηλών συντάξεων; Την ενίσχυση των κοινωνικών επιδομάτων; Την προστασία των ειδικών μισθολογίων και ειδικά των μισθολογίων των ένστολων; Τη σκληρή, ή έστω τη μαλακή, αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου; Την ανατροπή της συνταγής που ισοπεδώνει τη χώρα, σύμφωνα με τις λεξούλες του;
Τι λέτε, καλέ; Τώρα πρέπει να κάνει ακριβώς τα αντίθετα από όσα δεσμεύτηκε, γιατί ελλοχεύει το λόμπι, ο Τσίπρας, η δραχμή. Υποσχεθήκαμε ότι θα κάνουμε τα πάντα για να μη βγει η χώρα από το ευρώ, είπε χτες ο αρχιστράτηγος της σωτηρίας μας. Ποια πάντα, βρε Πινόκιο, που φτάνει η μύτη σου μέχρι τις Βρυξέλλες; Τι σχέση έχουν τα πάντα που υποσχέθηκες με τα πάντα που διαπράττεις; Και πότε υποψίασες όσους σε ψήφισαν για τα πάντα που τους -και μας- ετοιμάζεις; Κι έχεις από πάνω το θράσος να δεσμεύεσαι -εσύ!- ότι το πακέτο που μας έρχεται είναι το τελευταίο.
Ξευτίλα!

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Βατερλώ δύο γελοίων


Βατερλώ δύο γελοίων 
Καρτερός Θανάσης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 30/08/2012
Περιμέναμε κι εμείς με αγωνία να δούμε τι θα αποφασίσει για το ψωμάκι μας η σύσκεψη των τριών στο Μαξίμου. Και φωτιστήκαμε. Ο Βενιζέλος ζήτησε από τους πολίτες να είναι επιφυλακτικοί στον καταιγισμό σεναρίων -έτσι το είπε- που διακινούνται. Ο Κουβέλης από κοντά, μας ενημέρωσε ότι η προσπάθεια ανεύρεσης των 11,5 δισ. συνεχίζεται. Και οι δυο δηλαδή μας διαβεβαίωσαν ότι δεν έχουν υπάρξει ακόμα αποφάσεις και το πράγμα συζητιέται. Έλα όμως που ο Στουρνάρας τους τάπωσε κανονικά, δηλώνοντας ότι το βασικό σενάριο των μέτρων έχει οριστικοποιηθεί. Και ότι απομένουν ορισμένα ελάσσονα ζητήματα σε εκκρεμότητα.
Μπορεί και να πρόκειται απλώς για διαφορές στην αντίληψη της πραγματικότητας, θα πείτε - συμβαίνουν αυτά. Ο ένας να νομίζει ότι ακόμα το παζαρεύουν, ο άλλος να πιστεύει ότι το deal έκλεισε. Το άλλο όμως; Ο Βενιζέλος δηλώνει ότι υπάρχουν απαράβατα όρια για τα νέα μέτρα και αναφέρεται στα χαμηλά εισοδήματα, αλλά και στη μεσαία τάξη, που είναι ο κορμός της Ελλάδας και δεν πρέπει να διαλυθεί. Ο Κουβέλης ξανατραβάει κόκκινες γραμμές κατά των οριζόντιων περικοπών και των περαιτέρω θυσιών για χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Και ο Στουρνάρας τους ταπώνει πάλι: Όταν έχεις να κόψεις 11,5 δισ. ευρώ, κόβεις από παντού! Είπατε κάτι;
Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ, που λέει και το τραγούδι του Σαββόπουλου. Κι έχει σχέση με τους δυο μικρούς της τρόικας, τους αυτόκλητους, κατά κάποιο τρόπο, συνηγόρους μας, τους φύλακες των κόκκινων γραμμών και των ορίων: Ή μας δουλεύουν ή τους δουλεύουν οι Σαμαράς - Στουρνάρας και Σία. Ή λένε ψέματα γιατί μας θεωρούν βλάκες ή τους λένε ψέματα γιατί τους θεωρούν κι αυτούς βλάκες μαζί με μας. Ή είναι εταίροι, όπως υπερηφανεύονται, ή είναι γιώτα πέντε του Μνημονίου και καθαρίζουν τουαλέτες. Εκτός πια κι αν τα έχουν συμφωνήσει, όπως ο καλός κι ο κακός ασφαλίτης: Λέτε εσείς τα δικά σας για να κάνουμε εμείς τα δικά μας.
Όπως και να 'χει, όσα λένε ηχούν ως πολιτικό ανέκδοτο. Μπορεί κανείς να προβλέψει μάλιστα πως όσες κόκκινες γραμμές κι αν προτάξουν για να γλιτώσουν, το επερχόμενο Βατερλώ του Σαμαρά θα είναι και δικό τους. Ας προσπαθήσουν τουλάχιστον να μην είναι Βατερλώ δύο γελοίων, 

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012


Τι είπε σήμερα ο Υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος για την Αξιολόγηση των Εκπαιδευτικών 

Σε συνέντευξη τύπου που έδωσε σήμερα ο Υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος είπε ότι "όλες οι σχετικές διαδικασίες, το πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων που συστάθηκε, αλλά και ο διάλογος με τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες θα ολοκληρωθούν ως το τέλος Σεπτέμβρη, ώστε τον Οκτώβριο να προωθηθεί το Προεδρικό Διάταγμα για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Υπουργού Παιδείας δεν θα υπάρχουν «ούτε απολύσεις, ούτε τιμωρίες, αλλά κίνητρα και επιβράβευση εκείνων που βελτιώνονται»
Την ίδια ώρα το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ εκφράζει την απόλυτη αντίθεσή του στη σύνδεση της αξιολόγησης με το μισθό και συνακόλουθα με τη μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών. Ήδη, από το Νοέμβριο του 2011 υπάρχει Νόμος του Ελληνικού Κράτους (ν.4024/11), σύμφωνα με τον οποίον οι προαγωγές των Δ.Υ. – και των εκπαιδευτικών – γίνονται με ποσόστωση!!! Ιδιαίτερα η μετάβαση από το βαθμό Γ στο βαθμό Β είναι «γολγοθάς» για τους εκπαιδευτικούς, αφού τέσσερις στους δέκα εκπαιδευτικούς που κρίνονται θα απορρίπτονται ούτως ή άλλως ανεξάρτητα από την απόδοσή τους, γιατί δεν θα έχουν «πιάσει» την ποσόστωση του 60%. Επίσης μόνο ένα μικρό ποσοστό των εκπαιδευτικών θα λαμβάνει το Α’ βαθμό, ανεξάρτητα από την αξιολόγησή του.
Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να μας αποδείξει την επιστημονικότητα της συγκεκριμένης διάταξης.
Είναι προφανές λοιπόν ότι η αξιολόγηση γίνεται με καθαρά δημοσιονομικά κριτήρια και στόχο έχει τη μισθολογική καθήλωση και τις απολύσεις μέσω της «εφεδρείας» όσο το δυνατόν περισσότερων εκπαιδευτικών. Εξωφρενική επίσης είναι η διάταξη του νόμου που προβλέπει ότι ο εκπαιδευτικούς που δεν «πιάνει» την ποσόστωση προαγωγής «τιμωρείται» και δεν έχει δικαίωμα να διεκδικήσει την προαγωγή ούτε την επόμενη χρονιά.
Επίσης σύμφωνα με τα μνημόνια που ψηφίστηκαν και τις δηλώσεις των τότε αρμόδιων Υπουργών οι σχεδιαζόμενες απολύσεις στο δημόσιο συνδέονται με την αξιολόγηση. Την ίδια ώρα στα ΜΜΕ διοχετεύτηκε η «πληροφορία» πως οι επιδόσεις των μαθητών θα καθορίζουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Είναι προφανές, ότι παρά το γεγονός πως όλοι όσοι ασχολούνται με την εκπαίδευση γνωρίζουν πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης, η πολιτική αυτή στοχεύει ξεκάθαρα -μέσα από την καθιέρωση της αξιολόγησης- στην απόλυτη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών.
Από την άλλη μεριά, η λεγόμενη αξιολόγηση ή αυτοαξιολόγηση των σχολείων θα οδηγήσουν στην κατηγοριοποίηση και τελικά στο κλείσιμο αρκετών από αυτά. Τόσο η κατεύθυνση της εφαρμοζόμενης τροϊκανής πολιτικής, όσο και η διεθνής εμπειρία όπου αυτή εφαρμόστηκε εκεί οδηγούν.
Είναι πλέον σαφές πως δεν οδηγεί αυτή η πολιτική σε διαδικασίες για το πώς θα βελτιωθεί το δημόσιο σχολείο. Το δημόσιο σχολείο με την πολιτική των κυβερνήσεων και της τρόικας -μέσω των μνημονίων- επιχειρείται να διαλυθεί: δραματική και συνεχής μείωση δαπανών, συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων και υποστηρικτικών εκπαιδευτικών δομών, μαθητές χωρίς βιβλία, κατάργηση βιβλιοθηκών, κατάργηση ενισχυτικής διδασκαλίας και ΠΔΣ κ.λπ.
Ως συνδικαλιστικό κίνημα θα αντισταθούμε για να μην περάσει η αξιολόγηση – χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, που φέρνει την υποταγή, τη διάσπαση του κλάδου, τη μισθολογική καθήλωση, την άρση της μονιμότητας και τις απολύσεις.
Ζητάμε την ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών και την κατάργηση της σχετικής διάταξης του ν.4024/11 που συνδέει αξιολόγηση με μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Το φάντασμα της Διαμαντοπούλου είναι εδώ!


Το φάντασμα της Διαμαντοπούλου είναι εδώ!
Ημερομηνία δημοσίευσης: 05/08/2012
Του Χρήστου Κάτσικα
Ουσιαστικά και τυπικά τα πανεπιστήμια μετατρέπονται σε «επιχειρήσεις», με την πλήρη έννοια του όρου, οι οποίες για να επιβιώσουν κυνηγούν διεθνώς, ανταγωνιστικά και με όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα, «φοιτητές-πελάτες».
Σύμφωνα με εισήγηση του ΚΕΠΕ, η οποία εξετάζεται στις διαδοχικές κυβερνητικές συσκέψεις, ο προϋπολογισμός για την Παιδεία μπορεί να μειωθεί κατά πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια! Μερικά από τα «ισοδύναμα» για τη διετία 2012-2013 προβλέπουν την επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές που έχουν ξεπεράσει το χρονικό όριο των σπουδών τους και τη σταδιακή εξαφάνιση της φοιτητικής μέριμνας (σίτιση - στέγαση κ.λπ.).
Αν υπήρχε διαγωνισμός για εκείνους που άλλαζαν με την πιο μεγάλη μαεστρία το νόημα των λέξεων και των εννοιών, τότε το πρώτο βραβείο θα έπρεπε να απονεμηθεί στις τελευταίες ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας. Αυτές οι ηγεσίες, βαδίζοντας στα χνάρια της επικοινωνιακής πολιτικής της κυβέρνησης του Παπανδρέου, του Παπαδήμου και της συγκυβέρνησης, δίνει τα επικοινωνιακά «ρέστα» της για να πείσει την κοινή γνώμη ότι «οι ριζικές αλλαγές που προτείνονται στην εκπαίδευση ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας».
Οφείλουμε να το ξεκαθαρίσουμε: Η νέα (;) πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι έτοιμη να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε η Άννα Διαμαντοπούλου. Και είναι τυφλός όποιος δεν βλέπει ότι οι νομοθετικές ρυθμίσεις που προωθεί προς ψήφιση ο υπουργός Παιδείας με τη μορφή τού κατεπείγοντος δεν αλλάζουν την ουσία του νομοθετήματος του νόμου Διαμαντοπούλου. Ουσιαστικά η νέα τρικομματική επαναφέρει μεταλλαγμένο τον ίδιο νόμο, καθώς οι αλλαγές που προτείνονται στα Συμβούλια Διοίκησης, στις Συγκλήτους και στα Τμήματα δεν μεταβάλλουν τον χαρακτήρα της μετατροπής των ΑΕΙ σε πεδία επιχειρηματικών συμφερόντων όπου καταργούνται τα επιστημονικά αντικείμενα, καταργείται η συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ και προωθείται η κατάργηση της δωρεάν εκπαίδευσης.
Καθώς υπάρχει πλέον η συσσωρευμένη εμπειρία που βοηθάει να διαβάζουμε μπροστά και πίσω από τις λέξεις, καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν έχει καμιά σημασία τι λέει το υπουργείο Παιδείας, αλλά, αντίθετα, σημασία έχει τι εννοεί, ας δούμε τον πυρήνα των αλλαγών που επιδιώκονται, αλλαγές που αλλάζουν το DNA των πανεπιστημίων:
1. Διαμορφώνεται νέος χάρτης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ένα μεγάλο τμήμα Σχολών και Τμημάτων θα συγχωνευθούν, άλλα θα καταργηθούν, ενώ όσα μείνουν σε τίποτε δεν θα θυμίζουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Οι προτάσεις του Εθνικού Συμβουλίου Εκπαίδευσης που θα συζητηθούν στο επόμενο διάστημα προβλέπουν τη σύσταση 12 ή 14 ανώτατων ιδρυμάτων (από 22) και την ύπαρξη 8 ή 6 ΤΕΙ (από 16) σε ολόκληρη τη χώρα.
2. Τα Πανεπιστήμια καλούνται ευθέως να «βγάλουν το ψωμί τους» μόνα τους. Το υπουργείο Παιδείας εξαναγκάζει τα τριτοβάθμια ιδρύματα «να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» τού «κατά Μπολόνια Ευαγγελίου», δηλαδή να υιοθετήσουν τη συμπεριφορά ιδιωτικής επιχείρησης για να βρουν νέους πόρους κρατώντας από τη μια τον δίσκο του εράνου και από την άλλη το λιβανιστήρι. Σύμφωνα με τα στρατηγικά και «επιχειρηματικά» σχέδια του υπουργείου Παιδείας, η περιστολή της δημόσιας χρηματοδότησης θα δημιουργήσει συνθήκες «δημιουργικής ανασφάλειας» στα πανεπιστήμια και θα τα υποχρεώσει να εξορθολογίσουν τη διαχείρισή τους, περικόπτοντας δαπάνες και λειτουργικά έξοδα, και να στραφούν στην αγορά σε αναζήτηση νέων πηγών εσόδων (δίδακτρα, σύνδεση με επιχειρήσεις, μετατροπή σε επιχειρήσεις πώλησης υπηρεσιών).
3. Όσες διαψεύσεις κι αν κάνει το υπουργείο Παιδείας, σε σύντομο χρονικό διάστημα, μέσα στην επόμενη τριετία, αν ευοδωθούν οι παραπάνω σχεδιασμοί, το ελληνικό πανεπιστήμιο θα επιβάλει δίδακτρα. Ναι, ας μην υπάρχει καμιά αμφιβολία. Και αυτά τα δίδακτρα δεν θα επιβληθούν τυπικά, από «πάνω», κεντρικά, αλλά από την κάθε Σχολή ξεχωριστά, στο πλαίσιο της «αυτοτέλειας», της «σύνδεσης με την κοινωνία και την οικονομία», της αλλαγής «χρηματοδοτικής κουλτούρας», της «απελευθέρωσης από τα δεσμά της δημόσιας χρηματοδότησης» και άλλων ζαχαρωμένων εκφράσεων που κάθε λίγο και λιγάκι «ξεφουρνίζει» το υπουργικό επιτελείο του Αμαρουσίου. Ουσιαστικά και τυπικά τα πανεπιστήμια μετατρέπονται σε «επιχειρήσεις», με την πλήρη έννοια του όρου, οι οποίες για να επιβιώσουν κυνηγούν διεθνώς, ανταγωνιστικά και με όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα, «φοιτητές-πελάτες». Κύριοι στόχοι τους είναι η μεγιστοποίηση του οικονομικού οφέλους, από την επίτευξη του οποίου και μόνο κρίνονται και οι διοικήσεις τους. Οι «πελάτες-φοιτητές» οφείλουν να χρηματοδοτούν οι ίδιοι τις σπουδές τους είτε από τους οικογενειακούς τους πόρους είτε δανειζόμενοι τα αναγκαία ποσά από τραπεζικά ή άλλα οικονομικά συγκροτήματα, τα οποία θα επενδύσουν επιλεκτικά στα διαφαινόμενα προσόντα τους.
4. Στις επιχειρούμενες αλλαγές περιλαμβάνεται και το τελικό συντριπτικό χτύπημα σε ό,τι είχε απομείνει από τους τρεις βασικούς πυλώνες του δημόσιου πανεπιστημίου: το δωρεάν σύγγραμμα, τη σίτιση και τη στέγαση των φοιτητών. Τρία χρόνια μετά τη δημοσίευση του νέου νόμου, προβλέπεται η κατάργηση της δωρεάν διανομής και των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων. Παράλληλα, η έκταση της φοιτητικής μέριμνας παύει να προσδιορίζεται ενιαία για το σύνολο των Ιδρυμάτων. Κάθε Ίδρυμα θα αποφασίζει χωριστά και αναλόγως με τις οικονομικές του δυνάμεις για τις προϋποθέσεις παροχής δωρεάν σίτισης στους φοιτητές του. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ σύντομα και στη βάση της αδυναμίας των πανεπιστημίων να αντεπεξέλθουν σε δαπάνες αυτού του χαρακτήρα, θα εξαφανιστούν και τα τελευταία ίχνη της δωρεάν σίτισης, στέγασης και διανομής των συγγραμμάτων.

Κάποιες διευκρινίσεις: Συνέχεια και επιτάχυνση
Οφείλουμε μια απάντηση σε ένα ερώτημα που μπαίνει συχνά: Τα μέτρα, οι ρυθμίσεις, οι αλλαγές στην εκπαίδευση ποια σχέση έχουν με την οικονομική κρίση; Θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι. Τα μέτρα και οι εκπαιδευτικές πολιτικές που «τρέχουν» σήμερα από το υπουργείο Παιδείας είναι επιδιώξεις, κατευθύνσεις, προσδοκίες και όνειρα των στρατηγών του κεφαλαίου, του Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου, του ΟΟΣΑ, των δυο αστικών κομμάτων, πολλά χρόνια πριν από την κρίση. Απλώς τώρα γίνεται προσπάθεια να υλοποιηθούν με την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης. Αυτή η «ιερή συμμαχία» βρίσκει ευκαιρία τώρα να κάνει πραγματικότητα τα πιο νεοφιλελεύθερα όνειρά της τα οποία προβάλλει άλλοτε ως μέτρα σωτηρίας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και άλλοτε σαν συνέπεια της οικονομικής κρίσης.
Οφείλουμε και μια διευκρίνιση: Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε ότι σήμερα στη χώρα μας η «δωρεάν» «δημόσια» εκπαίδευση είναι όντως «δωρεάν» και «δημόσια» ούτε ότι οι απόφοιτοι των πανεπιστημίων βρίσκουν εργασία σε αυτό που έχουν σπουδάσει. Οι ιδιωτικές δαπάνες στην Ελλάδα είναι ήδη υψηλές και αντανακλούν την αγωνία των οικογενειών να αποκτήσει το παιδί τους ένα πτυχίο που ελπίζουν να το βοηθήσει να έχει ένα καλύτερο μέλλον. Ούτε υποστηρίζουμε ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις. Όμως η κυρίαρχη πολιτική δεν αποσκοπεί στην προστασία και την ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης, στο να αλαφρύνει οικονομικά τα νοικοκυριά, να κάνει το εκπαιδευτικό σύστημα κοινωνικά δικαιότερο και να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή εργασία στους πτυχιούχους. Έχει σκοπό να διαμορφώσει ένα ευνοϊκό πεδίο επένδυσης και κερδοφορίας για το κεφάλαιο στον χώρο της παροχής «εκπαιδευτικών υπηρεσιών» και ταυτόχρονα να καταργήσει και τα τελευταία «ξέφτια» του κράτους πρόνοιας στον χώρο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, που είναι η παροχή του δωρεάν συγγράμματος, η σίτιση και οι ελλιπείς φοιτητικές εστίες.

Η κρίση ως ευκαιρία
Πριν από δύο περίπου χρόνια, η Διαμαντοπούλου είχε συναντηθεί με τον υπουργό Έρευνας, Τεχνολογίας και Ανώτατης Εκπαίδευσης της Πορτογαλίας κ. Χοσέ Μαριάνο Γκάγκο. Λίγο μετά τη συνάντηση ο υπουργός της γειτονικής χώρας, χωρίς φιοριτούρες, έδωσε απροκάλυπτα το στίγμα των προθέσεων της κυρίαρχης πολιτικής απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου: «Η οικονομική κρίση είναι μια μοναδική ευκαιρία για αναμόρφωση της ανώτατης εκπαίδευσης. Τα υπερβολικά πολλά ιδρύματα, το χαλαρό σύστημα διοίκησής τους, η απουσία ανεξάρτητης αξιολόγησης και πιστοποίησης των ΑΕΙ και της έρευνας είναι συνήθη φαινόμενα σε πολλά ΑΕΙ. Όμως η επένδυση στην εκπαίδευση και την έρευνα είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη. Στην Πορτογαλία η χρηματοδότηση είναι κυρίως κρατική. Οι φοιτητές πληρώνουν δίδακτρα που δεν ξεπερνούν το 13% των εσόδων των ΑΕΙ. Τα ΑΕΙ ενθαρρύνονται να προσελκύουν πόρους από άλλες πηγές (έρευνα, υπηρεσίες). Τα ΑΕΙ που προσελκύουν ανταγωνιστικούς πόρους πάνω από το 50% των συνολικών πόρων, αποκτούν μεγαλύτερη αυτονομία» («Η κρίση είναι μοναδική ευκαιρία για αναμόρφωση», Συνέντευξη στην "Καθημερινή" 29/6/2010 του υπουργού Έρευνας, Τεχνολογίας και Ανώτατης Εκπαίδευσης της Πορτογαλίας κ. Χοσέ Μαριάνο Γκάγκο).

Κάτω από την άσφαλτο υπάρχει νερό!
Να το πούμε καθαρά: Εδώ «πριονίζονται ρίζες! Και όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν, χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, καλό είναι να κάνει ένα βήμα στα πλάγια για να δει καθαρότερα μπροστά του.
Το ΥΠΕΠΘ, ως ευαγγελιστής της αγοράς, βιάζεται να υποδυθεί τον ρόλο αυτού που γελά καλά επειδή γελά τελευταίος. Ωστόσο, κι αν τα βουνά μοιάζουν ακίνητα, οι γεωλόγοι ξέρουν καλά πως ζούμε σε μια θάλασσα στεριάς. Το εκπαιδευτικό κίνηµα οφείλει να σηκωθεί στις µύτες των ποδιών του, να διαπεράσει τα φράγµατα των µέσων µαζικής ενηµέρωσης, να συντρίψει τη ρητορική τού άδικου λόγου και να ορθώσει πύργο ατίθασο στις Σαλώµες του νεοφιλελευθερισµού που ετοιµάζεται να περιφέρει το κεφάλι της Παιδείας προσφορά στους επιχειρηματίες της γνώσης.
Όπερ έδει δείξαι.

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Ερώτηση στη Βουλή για την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών ΠΕ και ΔΕ


Επίκαιρη Ερώτηση
Προς
Τον κ. Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων
Πολιτισμού & Αθλητισμού

Θέμα: Προθέσεις και σχεδιασμοί για αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας (ΠΕ) και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΔΕ)
Με πρόσφατα δημοσιεύματα και δηλώσεις υπηρεσιακών παραγόντων του Υπ. Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού & Αθλητισμού δημοσιοποιήθηκε η πρόθεση του Υπ. Παιδείας να προβεί σε αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Δεδομένων ότι:

1. οι σχεδιασμοί αυτοί τεκμηριώνονται με βάση ανακριβή, ανυπόστατατα και ψευδή στοιχεία που περιλαμβάνονται σε διεθνείς εκθέσεις φορέων όπως ο ΟΟΣΑ και υπηρεσίες της Ε.Ε., τους οποίους όμως τροφοδοτεί με ανάλογης αξιοπιστίας στοιχεία το ίδιο το Υπ. Παιδείας,
2. τα κενά και οι ελλείψεις της δημόσιας εκπαίδευσης, ιδίως το τελευταίο διάστημα, έχουν επιβαρύνει τους εκπαιδευτικούς,
3. η ανεργία των νέων εκπαιδευτικών προβλέπεται ότι θα λάβει τεράστιες διαστάσεις με τον περαιτέρω περιορισμό των προσλήψεων μόνιμων και αναπληρωτών,
4. είναι ηθικά διαβλητή και παιδαγωγικά ανεπίτρεπτη η τακτική της πολιτείας να επιχειρεί να ενοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς για την αναποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης και να μειώσει το κύρος τους,
5. οι εκπαιδευτικοί απασχολούνται επιπλέον αρκετές ώρες -πέραν των 30- εκτός σχολείου τόσο για την προετοιμασία του μαθήματος, όσο και για την αξιολόγηση των εργασιών των μαθητών τους,
6. στο χώρο των ιδιωτικών σχολείων η αύξηση του ωραρίου σε συνδυασμό με τη μείωση τμημάτων, λόγω της κρίσης, μπορεί να οδηγήσει σε απόλυση και από εκεί στην ανεργία ακόμη και το 1/5 των ιδιωτικών εκπαιδευτικών,
7. οποιαδήποτε δυσμενής αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών θα έχει αρνητική επίδραση στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών είναι και συνθήκες μάθησης των μαθητριών και μαθητών,
ερωτάται ο κ. Υπουργός
• θα επιμείνει στην πρόθεσή του να προβεί σε αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών ΠΕ και ΔΕ επιδεινώνοντας διαρκώς τους όρους και τις συνθήκες εργασίας τους ή θα λάβει επιτέλους συγκεκριμένα μέτρα για τη βελτίωση τους ;
• πώς και γιατί τροφοδοτούνται από τις αρμόδιες υπηρεσίες με ανακριβή στοιχεία, που παραμορφώνουν την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα, οι διεθνείς οργανισμοί που ασχολούνται με την εκπαίδευση;
Ο ερωτών βουλευτής
Ιωάννης Αμανατίδης

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Αυτόνομη Παρέμβαση: Κοπτορραπτική εφιαλτικών μέτρων από τους πολιτικούς αρχηγούς της συγκυβέρνησης


  • Αυτόνομη Παρέμβαση: Κοπτορραπτική εφιαλτικών μέτρων από τους πολιτικούς αρχηγούς της συγκυβέρνησης!

    Στην τελική ευθεία βρίσκεται το εφιαλτικό πακέτο των περικοπών για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Η τρόικα μένει στη χώρα μας ώσπου να καταληχθούν τα μέτρα και οι Σαμαράς-Βενιζέλος-Κουβέλης «ασκούνται» στην κοπτορραπτική για να σερβιριστούν με …τρόπο στην ελληνική κοινωνία.

    Αυτή είναι και η βασική αιτία της καθυστέρησης της ανακοίνωσής τους. Φοβούνται από τη μια μεριά τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού και από την άλλη συμπεριφέρονται σαν «τα καλά παιδιά» προς τη διεθνή τοκογλυφία και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους στην Ε/Ε.
    ...

    Τα μέτρα αυτά σε συνδυασμό με τις νέες ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, όπως γίνεται αυτές τις μέρες με το σκάνδαλο της ΑΤΕ, επιταχύνουν την έξοδο τη χώρα μας από ευρώ και την οδηγούν σε άτακτη χρεοκοπία, πράγμα, που αν γίνει με τους όρους των δανειστών και των συντηρητικών κύκλων της Ευρώπης, θα οδηγήσει σε ανθρωπιστική κρίση στη χώρα μας.

    Οι περικοπές που σχεδιάζονται στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και η μείωση ακόμη και της προνοιακής σύνταξης του ΟΓΑ, ο νέος σφαγιασμός των μισθών των εργαζομένων των ΔΕΚΟ, η δραστική περικοπή του εφάπαξ και των κοινωνικών επιδομάτων, η επιβολή διδάκτρων για την τριτοβάθμια και μεταπτυχιακή εκπαίδευση, οι συγχωνεύσεως των νοσοκομείων και η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας συνθέτουν το νέο εφιαλτικό τοπίο που μας ετοιμάζουν.

    Στο τραπέζι των συζητήσεων επίσης έχει τεθεί και η κατάργηση των υπολειμμάτων των δώρων και των επιδομάτων των εργαζομένων στο δημόσιο, καθώς και το πλέον εφιαλτικό, της επιβολής δηλ πλαφόν στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη ανά ασφαλισμένο, ανεξάρτητα αν αυτό οδηγήσει ακόμα και σε βέβαιο θάνατο ασθενής με χρόνια νοσήματα.

    Και ενώ οι δυνάμεις του μνημονίου σχεδιάζουν τις περικοπές, ενώ εκποιούν με γρήγορες και αδιαφανείς διαδικασίες τις δημόσιες επιχειρήσεις και τον εθνικό πλούτο (βλέπε Αγροτική Τράπεζα), το σ.κ. βρίσκεται ή σε θερινή ραστώνη ή «διαπραγματεύεται» με την τρόικα όπως έγινε με τη συνάντηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, ενώ η πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στην ΑΔΕΔΥ εξαντλεί τη δράση της σε επικοινωνιακές κινήσεις όπως πχ το αίτημα για συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς.

    Η Αυτόνομη Παρέμβαση καλεί όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να αντιδράσουν άμεσα απέναντι στα νέα μέτρα που σχεδιάζονται, οργανώνοντας αγώνες και δράσεις ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι.

    Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν αντέχουν άλλο, ενώ οι άνεργοι και οι αυτοαπασχολούμενοι βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης.

    Οι κινητοποιήσεις των συνδικάτων άμεσα, αλλά και στη Θεσσαλονίκη στις 8 Σεπτέμβρη, με αφορμή και τη ΔΕΘ, θα πρέπει να αποτελέσουν την αφετηρία της έκρηξης της λαϊκής αγανάκτησης για την ανατροπή όλων των αντιλαϊκών πολιτικών